Friday 10 October 2014


دخنزیر غوښه په اسلام اوساینس کې ۱- ۲ برخه

                                                                     
AR27
هغه څه چې الله جل جلاله حرام کړی دي په هغوشیانوکي شک نشته چې داخروي تاوانونه برسیره دنیاوي نقصانونه  اوکړاوونه هم پکښې شتون لري، اوپه هرشی کي دانه دی پکارچې موږئې څېړنه اوپلټنه وکړوچې ولی الله جل جلاله داشی حرام کړی اویایی حلال کړی دی، ترټوله ښه خبره داده چې دادالله جل جلاله حکم دی زموږقبول دی، داچې ولی موږساینسي معلومات دالهي احکاموسره یوځای بیانووله دې څخه موموخه داده چې حتی په الهي احکامودیوه ډېرساده انسان هم سرپه خلاصیږي  چې الله جل جلاله داشی حرام کړیدی نوپه دغه شی کي دانقصانونه شته دی، اولابه هم ډیروي، اوبل داچې هغه تعلیم یافته قشر چې اسلامي معلومات نلری اویواځی اویواځی یی عصري تعلیم ئې حاصل کړی وي دهغولپاره یولارښوددي،
اوهمدارنګه وهغوخلکوته چی اسلام ته دشک په سترګه ګورئ یوه دهدایت دروازه ده،  ساینس داسلام لپاره دیوه خادم په صفت موږورسره یوځای کوونه دمخدوم په صفت، په دې کي بله فلسفه دانغښتې ده چې وخلکوته داجوته شی چې اسلام یوحق  الهي دین دي اوهغه څه چې ئې حلال کړیدی علاوه داُخروي ګټواوښادیوڅخه دنیاوي ګټې اوسوکالۍ هم لری، اوهغه څه چې ئې حرام کړیدی نوپه هغوشیانوکي علاوه داُخروي تاوانونوڅخه دنیاوي تاوانونه، تکلیفونه اوکړاوونو هم پکښې شتون لري.
اوس زه غواړم چې دخوګ(خنزیر) پرغوښواویانورواجزاوباندی  هغه څېړنې چې شوی دي په نړیواله توګه سره داسلام اوساینس په رڼاکي وتاسوته وړاندی کړم ترڅوستاسوعلمي تنده ورباندی ماته  اودعرفان بڼ موورباندی خړوبه شي.
په قرآن عزیزکي دخنزیرحرمت څلورځایه راغلی دي، چې داپردې باندی دلالت کوی چې دخنزیرغوښه په څومری ټینګارسره منع شوی ده، اوهغه څلورځایونه دادي:۱سورت بقره ، ایات ۱۷۳
۲سورت المائدة، ایات ۳
۳سورت الانعام، ایات ۱۴۵
۴سورت النحل، ایات ۱۱۵
الله جل جلاله فرمایی:انماحرم علیکم المیتةوالدم ولحم الخنزیرومآاهل به لغیرالله فمن اضطرغیرباغ ولاعاد فلااثم علیه ان الله غفوررحیم سورت البقره: ۱۷۳
ژباړه:بې شکه چې الله پرتاسی مرداره اووینې اودخنزیردغوښی (خوړل) اودهغه څه خوړل حرام کړی  دی چې دحلالولوپروخت پرې دالله له نوم پرته بل څه ویل شوی وي، خوپه داسی حال کښې چې څوک اړشي اوله حده تیری ونه کړی نود(یادوشویوتوکيوپه خوړلوکښې ورته  کومه ګناه نشته، بې شکه چې الله بخښونکي، پوره رحم کوونکي دي.تفسیر:دریم شی چې په ایات کي حرام کړشوی دي هغه دخنزیرغوښه ده، په ایت کښې دخنزیردحراموالی سره دلحم (غوښې) قید لګولی شویدي، امام قرطبی رحمة الله علیه  وایی:چې له دې نه غرض داخبره ده چې دغوښې په ګوته کول اصلي موخه نه ده بلکې دده ټول شیان هډوکي، څرمن، ویښتیان ، پلې اونورټول دامت په اجماع سره حرام دي، لیکن دغوښې توری چې راغلی دی نوپه دې کي ودې ته اشاره ده چې خنزیردنوروحراموځناورو په شان نه دی چې هغه په ذبح کولوسره پاکيږی اګرکه خوړل ئې حرام دي ځکه چې خنزیر په حلالولوسره نه پاکيږی داځکه چې خنزیرنجس العین دی (په اصل کي نجس دی) اوهم حرام دی.دمجبورتياپه حالت کي حرام شيان ددارودرمل په ډول استعمالول
دذکرشوی ایات نه داجوته شول چې دکوم کس ژوندچې په خطرکي وي نوهغه دخپل ژوندد ساتلوپه موخه حرام شیان ددرمل په ډول سره استعمالولای شي، دابه هغه شرطونه وی لکه چې دایات مبارک نه معلومیږی، اوهغه داچي :اول : داچې دمجبورتیاحالت به وي، دژوندخطربه وي،دمعمولی ناروغۍ داحالت نه دي.دوهم:  داچې حراموڅخه ماسوابل شی ددرملنې لپاره به نه وي، یااغیزمن نه وی اویاهم موجودنه وي.دریم داچې ددې حراموپه استعمال سره به دژوندپاتی کيدل یقینی وي، لکه چې دلوږې نه دمجبورۍ ژوند، نه داچې ددې دواپه استعمال کي لذت وي،اوضرورت نه وي.څلورم : داچې دحرام دارودرمل داندازې څخه زیات استعمال نشي
پنځم:  داچې دادارودرمل به دخونداخستلولپاره نه وي.معارف القرآن ۱ ټوک، مخ ۸۳- ۹۰
لیکوال: مفتی اعظم پاکستان مفتی محمدشفیع رحمة الله علیه
دحضرت ابودرداء رضی الله عنه څخه روایت دی چې نبی کریم صلی الله علیه وسلم وفرمایل چې الله جل جلاله ناروغی اودهغې درملنه دواړه نازل کړی دی اودهری ناروغۍ لپاره داروشته نو له همدې کبله درملنه وکړی خوپه حراموسره درملنه مه کوي.دحضرت عبدالرحمن بن عثمان رضی الله عنه څخه روایت دی یوه طبیب دنبی کریم صلی الله علیه وسلم څخه دچونګښې په هکله پوښته وکړه چې ایازه دغه په دواکي شامله کړم ؟ نو نبی کریم صلی الله علیه وسلم دهغې دوژلوڅخه منع کي.دحضرت ابوهریره رضی الله عنه څخه روایت دی نبی کریم صلی الله علیه وسلم دناپاکودواوداستعمال څخه منع فرمایلې ده.
(
ابوداؤد، کتاب الطب باب الادویة المکروهة)دحضرت وائلبی حجررضی الله عنه څخه روایت دی چي سویدبن طارق یاطارق بن سویددنبی کریم صلی الله علیه وسلم دشرابوداستعمال په هکله پوښتنه وکړه هغه ورڅخه منع کړه،ددوهم ځل لپاره ئې ورڅخه پوښتنه وکړه هغه ئې بیامنع کړ هغه وویل یادالله نبی صلی الله علیه وسلمه دادواده نونبی کریم صلی الله علیه وسلم ورته وویل دادوانه بلکې ناروغی ده.
(
ابوداؤد، کتاب الطب باب الادویة المکروهة، ابن ماجه فی الطب والدارمی فی الاشربه)فقهی مقالات، ۴ ټوک په حراموشیانوسره درملنه، ۱۴۷- ۱۴۹
لیکوال: شیخ الاسلام محمدتقی عثمانی صاحب
.......................................................................... دوهمه برخه....................................................................

دهرډول حیوان پوست په دباغت سره پاکيږی اواستعمال ئې روادی مګرنه دخنزیر،
دخنزیرڅخه ماسوادهرحیوان غاښ پاک دی اودهغه استعمال جایزدی
دخنزیردهډوکواستعمال جایزنه دی داځکه چې هغه نجس العین دی
دهرحیوان پوست چې رنګ کړل شی اودباغت یی وشی نودهغه هرډول مصنوعات روادی ماسوادخنزیرڅخه داځکه چې هغه په دباغت سره نه پاکيږی.
آپ کي مسایل اوراًن کاحل ټوک ۴: ۲۳۶
لیکوال: حضرت مولانامحمدیوسف لدهیانوی شهیدرحمة الله علیه
دخنزيردهيڅ شی څخه بايداستفاده ونشی که څه هم شفاپکښې وي لکه:
ولایرخص للتداوی بلحم الخنزیروان عین.
ژباړه: که څه هم داجوته شی چې دخنزیرپه غوښوکي شفاشته بیاهم نه ده رواچې ددرملني لپاره دخنزیرغوښه استعمال شي.
فقه الاسلامي ټوک ۴، پاڼه ۲۶۱۰
لیکوال: استاددوکتوروهب الزحیلی
دانسان ژوندپردووشیانوباندی راګرځي، بدن اوروح، چې په اسلام کي ددې دواړپرپاکوالی باندی ټینګارشوی دی، هغه خوراک چې انسانان ئې خورئ هغه خوراک مستقیماپرروح باندی هم اغیزې لري، نوله همدې کبله په اسلام هغه شیان چې وسالم روح ته تاوان نه رسوئ حلال دی اوبرعکس هغه توکي چې وبدن اوسالم روح ته تاوان رسوئ هغه ټوله حرام دي،داثابته خبره ده چې هغه قوم چې دخنزیرغوښه خورئ په هغوکي دخنزیرطبعیت شتون لری اوهمدغه قوم داخلاقوله پلوه ډیرټیټ بلل شوی دي.
خنزيرپه عيسايت کي هم حرام دی
په (الکتاب المقدس) عربي بایبل کي په الاویین ۱۳۴ مخ کي دنجسواوپاکوحیواناتو سرلیک لیکل شوی دی اوهغه داچي:
شریعة الطاهروالنجس من الحیوان
الکتاب المقدس للاویین ۱۳۴، جمعیة الکتاب المقدس فی لبنان ۱۹۹۵
دعیسایانوپه مقدس کتاب بایبل کی راغلی دي:
تاسی دخنزیرغوښه مه خورئ اومه دهغه ولښ (مړجسد) ته لاس وروړی داځکه چې هغه ستاسولپاره نجس دي اوناپاک دی. (احبار ۱۱: ۷- ۸)
همدابیان په استثناء ۱۴: ۸، اشعیاء ۶۵: ۲- ۵ کي هم راغلی دی.
دخنزيرغوښه اونوی ساينسي څېړنې:
دخنزیرغوښه چې الله جل جلاله حرامه کړیده په دې کښې ډیرتاوانونه اونقصانات شتون لري، په عمومي ډول سره ددې غوښې څخه چنجیان پیداکيږی لکه (تریشیفوز، سولیوم) اوداسی نور... چې همداچنجیان دانسانانولپاره دناوړوناروغیوسبب ګرځی اوکله خوبیاهم دمرګ سبب هم ګرځي، داچنجیان په لږحرارت سره نه وژل کيږی، له دې چنجیانوڅخه علاوه دخنزیرپه غوښه کي حمض البول (یوریک اسید) یاهغه مالګه چې په بولوکي شتون لری دخنزیرپه غوښه کي نسبت ونورحیواناتوته زښته ډیره شته، دخنزیردبولوسره دامالګه ډیرلږخارجیږی،دبیلګې په ډول سره دانسان په بولوکي ۹۰٪ سلنه دپښتورګوپه مرسته سره همدامالګه خارجیږی، حال داچې دخنزیرپه بولوکي ۲٪ سلنه خارجیږئ ،اودامالګه دخنزیرپه غوښه کي په زیاته اندازه سره پاتی کيږی له همدې کبله خنزیردبندونودردونه لری اوهغه کسان چې دخنزیرغوښه خورئ هغه هم تل دروماتیزم دتکلیفونوسره لاس اوګریوان وي.
ددې څخه علاونه دخنزیرطبعیت داسی جوړدی چې دهرډول نجاست اوګندګیوڅخه استفاده کوي اوپاته دی نه وی چې همدانجاست اوګندګې په غوښوکي ژوره اغیزه کوي اوغوښې ټولې فاسدوي.
یوې امریکایی اکيډمی (American Academy) چې کومې څیړنې دخنزیرپرغوښوباندی کړیدی پایله ئې داراوتلې ده چې زیات خلک دخنزیردچنجیانوڅخه په کړاوونوکي راګیردي.
(اعجازعلمي قرآن: پاڼه ۱۸۵- ۱۸۷)، ۱۳۷۹
لیکوال: اکادیمیسن عبدالاحدعشرتي
دخنزیردغوښوپه حراموالی کي ډیرزیات رازونه نغښتي دي، چې ځینی ئې ساینس راڅرګندکړی دی اوپرځینویی لاڅیړنې رواني دي، خنزیرپخپل طبعیت کي دوه ناوړه خاصیتونه لری:
۱دهرډول نجاست خوړل
دخنزیرطبعیت داسی جوړدی چې هرډول نجاست خورئ، په هغوځایونوکي چې وانسانانوته نژدي وي دانسانانوټول نجاست خنزیران خورئ، خوپه اوسني وخت چې دخنزیرانولپاره مناسب ځایونه شتون لری بیایی هم طبعیت پلیت دی اوهغه داچې خنزیرخپل اودبل داټوله نجاست خورئ، نوځکه دی تل نجس دی اونجاست خورئ.
۲شهوت پرستې.
په ټولوحیواناتوکي خنزیربې شرمه حیوان دی، داځکه چې دی ونوروخنزیرانوته بلنه ورکوي چې دده دخنزیرې ښځې سره جنسی اړیکي وساتي، همداوجه ده چې په کوموهیوادونوکي دخنزیرغوښه خوړل کيږی دهغوخلکوطبعیت دخنزیروي، په پرمختللی هیوادونوکي همدادخنزیرطبعیت له ورایه جوتیږی، دامعمولی خبره ده چې که یوسړی په یوه کورکي شپه تیروی اوبل یی دده په کورکي شپه تیروی.
په سویډن ۶۰- ۷۰ ٪ سلنه انجوني دواده څخه مخکي ماشومان زیږوي، چې همداددې خنزیر بی شرمې ده چې وانسانانوته انتقال شوی ده،
نوربیا.........

Friday 3 October 2014

کورپانه

میرمن عینو څوک وه؟

 میرمن عینو د کندهار د نامتو ښځو څخه وه. چی احساس یا درک يي د یادونې او ستاینې وړ دي. مرحوم رشاد صاحب د میرمن عینو په هکله خپل په کتاب کي داسی لیکلی : « د کندهار کابل پر لویه لاره یو کاریز وجود لري، دا کاریز د «عینو کاریز یا کاریز عینو» په نامه یادیږي. «عینو» د کندهار په روستائی سیمه کي د یوي با احساسه ښځي نوم وو، چي احمدشاه بابا دا کاریز هغي ته ور وبخښي او د هغي په نامه یي ونومه وي». په څه خاطر دا کاریز د عینو په نامه یادیږي؟ احمد شاه بابا د خپل لښکر سره د هندوستان څخه د کندهار پر خوا راتلې. کندهار ښار ته نیژدې وه چی ماښام سو. احمد شاه بابا خپل لښکر ته د توقف او استراحت امر ورکړ؛ تر څو سهار په روښنایي کي د کندهار پر لوري حرکت وکړي او د کندهار ښار ته وارد شي. په نیمه شپه کي د احمدشاه بابا د سپاهیانو څخه یو سپاهي چی کور یي په هغه سیمه کي وو، بي له اجازي د لشکرګاه څخه ووت او خپل کورته خپل د میرمني «عینو» دیدن ته ولاړي. «عینو» چي خپل خاوند ولیدي، ډیره زیاته خوشحاله سول. او د خپل خاوند یا میړه څخه یي وپوښټل: عینو: د هندستان له سفر څخه فاتح را ستون شوي؟ خاوند: بلی هو. عینو: احمدشاه بابا هم په خیر را ستون شوي دې؟ هغه نن شپه چیري دې؟ خاوند: بلی هو بابا هم په خیر را ستون شوي دې، او نن شپه په قرارګاه کي د لښکر سره دي. عینو: نو چي هغه په قرارګاه کي د لښکرو سره دې او تر اوس محاله کورته نه دي ستون شوې، نو ته څنګه کورته راغلې؟ یوازي ته زړه لري چی ژر دي د کور راتګ ته تلوار وو؟ که خلک خبر شول نو دا ستا کار به زما دپاره یو لوی پیغور او طعنه پاته سي. خلګ به وايي چی د عینو خاوند یو نیم کال په جنګ کي د احمد شاه بابا سره د کور څخه لیري طاقت راوړی وو، لیکن یوه شپه نور یي طاقت نسواۍ کولاۍ چی د خپل کور او میرمن څخه لیري اوسي. اوس نو تر دي ترمخه چی څوک تا دلته وویني، ژر بیرته قرارګاه ته ولاړ سه ! میرمن عینو ددغي خبري سره د کور ور پورې کړ او خاوند یي بیرته قرارګاه ته ولیږې. سهار چی احمد شاه بابا له قصي نه خبر سو، نو یي امر ورکړ چی میرمن عینو دي د ده حضور ته را وغوښتل سي. میرمن عینو د احمد شاه بابا حضور ته حاضره سوه، لومړی یي احمد شاه بابا ته د پانی پت جګړي تبریکي ورکړه او وروسته یي د تیری شپی قصه ورته بیان کړل. احمد شاه بابا میرمن عینو ته وویل: افرین دي پر تاسي، هغه کار چی تا کړي هغه د ستاینې وړ دي، ستا دغه شریفانه احساس و افغانی تربیت د ستاینې وړ دي. نو هغه کاریز چی د دولت ملکیت وو د میرمن عینو په نامه ونومه وي اومیرمن عینو ته یي ور وبخښی. وروسته میرمن عینو د خپل خاوند، مور او احمد شاه بابا سره د کندهار ښار ته ولاړل. میرمن عینو ته د کاریز بخښل او د هغي د افغانی شهامت داستان ، په ټوله کندهار کي خپور سو. دا کاریز نن ورځ هم د کندهار کابل پر لویه لار کي وجود لري او د عینو په نامه یادیږي. د میرمن عینو احساس ته سلام. مننه

Thursday 2 October 2014

بخش داوزدهم
iqtsad articalتا کنون دربارهء اقتصاد اسلامی، مبادئ و اهداف و اساسیات آن صحبت کرده و به تعقیب آن از بانکداری اسلامی، تشکیلات بانک اسلامی و وسایل و ابزاری که بانک اسلامی میتواند از آنها منحیث وسایل داد و ستد با مشتریان و مراجعین استفاده کند صحبت کردیم. در این بخش که خاتمهء بحث های ما در مورد اقتصاد اسلامی و بانکداری اسلامی میباشد دربارهء بعضی از خدمات بانکی که توسط بانک اسلامی تقدیم می گردد بحث می کنیم.
بانک ها عموما در پهلوی بدست آوردن پول از پرداخت کنندگان و تمویل متقاضیان و سرمایه گزاری وغیره که اینهمه را تسهیلات پولی و یا سرمایه گزاری میتوان نامید بعضی خدمات غیر پولی و یا غیر سرمایه گزاری نیز تقدیم می کنند که فواید آن مستقیما متعلق به بانک می گردد و پرداخت کنندگان بر اساس مضاربه در نفع و نقصان آن سهمی ندارند.
بانک های اسلامی به شکل عموم دو خدمت اساسی از این نوع خدمات و یا تسهیلات را برای مراجعین بنام های اعتبار اسنادی که آنرا Letter of Credit نیز می نامند و تضمین نامه که آنرا Letter of Guarantee می نامند تقدیم می کنند.
اعتبار اسنادی عبارت از نامه یی است که یک بانک بنام بانک دیگر (اغلبا در کشور خارجی) صادر می کند که منحیث ضمانت برای پرداخت به نیابت از یک شخص و یا شرکتی تحت شروط خاصی پنداشته میشود. بطور مثال: شرکت احمد و برادران میخواهد ماشین آلاتی را از یک کشور خارجی وارد کند. بعد از اینکه با شرکت تولید کنندهء این ماشین آلات در تماس شده و قرارداد خرید و فروش را به امضا می رساند، شرکت تولید کننده از شرکت احمد و برادران میخواهد تا برای تضمین تادیهء پول توسط آنان اعتبار اسنادی برایش مهیا کنند تا در بدل آن، شرکت تولید کننده ماشین آلات را برای شان ارسال کند.
در این مثال شرکت احمد و برادران به بانک اسلامی مراجعه می کنند. بانک اسلامی اعتبار اسنادی عنوان یکی از بانک ها در کشور صادر کننده صادر می کند و در آن از پرداخت پول از بابت خرید ماشین آلات توسط شرکت احمد و برادران تضمین می کند. بانک خارجی به نوبهء خویش تضمین دیگری را صادر می کند و شرکت تولید کننده را اطمئنان می دهد که در صورت ارسال ماشین آلات طبق شروطی که در اعتبار اسنادی ذکر گردیده است، این بانک پول فروش را برایش می پردازد.
شرکت تولید کننده، ماشین آلات را آماده ارسال ساخته و بعد از ارسال اسناد آنرا که شامل تفصیلات کامل دربارهء ماشین آلات میباشد به بانک خارجی تقدیم می کند. بانک خارجی این اسناد را با بانک صادر کننده (بانک اسلامی در کشور شرکت احمد و برادران) شریک می سازد. بانک اسلامی از شرکت احمد و برادران تقاضا می کند تا اسناد را تأیید کنند. بعد از آنکه اسناد مورد تأیید آنان قرار می گیرد (عموما این جریان مدت سه روز الی یکهفته را در بر میگیرد)، بانک از شرکت احمد و برادران پول بدست می آورد و آنرا به بانک خارجی تحویل می دهد. بانک خارجی شرکت تولید کننده را اطلاع میدهد و پول را تسلیم آن می کند.
در اینجا شرکت احمد و برادران دست مزد معینی را به بانک اسلامی در برابر این خدمات می پردازد که بانک اسلامی نیز به نوبهء خویش برخی از آن را طبق توافقی که با بانک خارجی داشته است برای آن می پردازد و متباقی منحیث مفاد بانک باقی میماند.
اعتبار اسنادی به دو نوع است: یکی را Letter of Credit Sight می نامند و دیگر را Letter of Credit Usance می نامند. در نوع اول بانک به نیابت از شرکت تولید کننده مکلف است که به مجرد بدست آوردن اسناد ارسال اموال و موافق بودن آن با شروط قرارداد، پول آنرا در خلال دو و یا سه روز به بانک خارجی ارسال کند. در صورت دیگر بانک خارجی مکلف است این پول را برای شرکت تولید کننده بپردازد که در آن صورت بانک خارجی، بانک صادر کننده را جریمه نقدی و احیانا علاوه بر آن جریمهء معنوی نیز می کند که در آینده هیچ نوع اعتبار اسنادی آنرا نمی پذیرد.
در نوع دوم میان شرکت تولید کننده و شرکت وارد کننده قبلا اتفاق صورت می گیرد که پول فروش مثلا بعد از مدت یکماه از وصول اموال پرداخت می گردد که در آن صورت بانک صادر کننده، اسناد ارسالی توسط بانک خارجی را بعد از موافقه شرکت صادر کننده تأیید می کند و آنرا پس به بانک خارجی می فرستد. در این صورت بانک صادر کننده مکلف است که به تاریخ تعین شده که در اعتبار اسنادی ذکر گردیده است پول را بعد از آنکه از شرکت وارد کننده به دست می آورد به بانک خارجی بپردازد که متعاقبا بانک خارجی نیز مکلف است که آنرا به شرکت صادر کننده بپردازد. در صورت عدم پرداخت این پول توسط شرکت وارد کننده بانک اسلامی مکلف است این پول را به بانک خارجی بپردازد، چنانچه بانک خارجی نیز مکلف است که در صورت عدم پرداخت توسط بانک صادر کننده اعتبار اسنادی این پول را به تاریخ معین آن به شرکت صادر کننده بپردازد و بانک صادر کننده را جریمه کند.
جریمه ذکر شده در حالات گذشته عبارت از سود بر پول ذکر شده در اعتبار اسنادی می باشد که توسط قوانین بین المللی میان بانک ها تعین می گردد. بانک های اسلامی مکلف اند تا تدابیر شدید برای ممانعت از این حالت روی دست داشته باشند تا مجبور به پرداخت سود نگردند و به همین لحاظ آنان قبل از صادر کردن اعتبار اسنادی تضمین پولی و یا غیر پولی از شرکت وارد کننده اخذ می کنند تا در صورت عدم پرداخت توسط آن، از تضمین استفاده کنند و در غیر آن نیز آنان مکلف به پرداخت به بانک خارجی اند که در آن صورت نمیتوانند در بدل این پرداخت دست مزد و یا سودی از شرکت وارد کننده بدست بیاورند.
سهولت و یا خدمت دیگری که بانک های اسلامی برای مراجعین خویش تقدیم می کنند تضمین نامه و یا letter of Guarantee هست. تضمین نامه عبارت از تعهدی است که بر اساس آن بانک اسلامی از مراجعین خود در بدل پرداخت پول، انجام کار، و یا ادای مسئولیت تضمین می کند و جهت مستفید را وعده می سپارد که در صورتی که مراجعین بانک ادای مسئولیت نکنند بانک اسلامی مبلغ معینی را جهت جبران ضرر برای آن می پردازد.
بطور مثال: شرکت احمد و برادران می خواهند یک پروژه حکومتی را بدست بیاورند. بر اساس قرارداد حکومت باید ده فیصد مصارف این پروژه را به شرکت احمد و برادران بسپارد تا آنان کار را آغاز کنند. و سپس در تاریخ های معین، با در نظرداشت پیشرفت کار حکومت مصارف باقی را می پردازد. اما حکومت از شرکت احمد میخواهد تا برای اطمئنان اینکه شرکت کار را در وقت معین آن انجام می دهد و یا در آن خیانت و یا تخلف نمی کند به تضمین بانکی تقدیم کند. شرکت احمد به نوبهء خویش به بانک مراجعه می کند و در مقابل پرداخت تضمین پولی و یا شخصی از بانک میخواهد تا این تضمین نامه را در حق اداره مخصوص حکومت صادر کند. بانک بعد از اجراءات لازمه، تضمین نامه را به نام حکومت صادر می کند و از شرکت احمد تضمین می کند و وعده می سپارد که در صورت تخلف توسط این شرکت، بانک مبلغ ذکر شده را بعد از مطالبه حکومت به آن می پردازد.
چون تضمین نامه بر اساس کفاله که از جمله قرارداد های تبرعی بوده و اخذ اجوره در مقابل آن جایز نیست صادر می گردد بانک های اسلامی اجازه ندارند در مقابل آن اجوره یی که مقید به مبلغ تضمین شده باشد اخذ نمایند. علمای معاصر بانک های اسلامی را اجازه داده اند تا در مقابل این خدمات اجوره خدمات را از مراجعین بدست بیاورند اما این اجوره با مقدار پول تضمین شده و میعادی که تضمین صورت میگیرد ربط نداشته باشد. مثلا اگر یکی از مراجعین تضمین نامه برای مبلغ 100 هزار درهم برای یکسال می خواهد باید به همان مقدار اجوره بدهد که اگر این تضمین نامه برای 50 هزار و برای مدت کمتر از یکسال صادر می گردد، به این معنی که در میان اجورهء این دو تضمین نامه فرقی نباشد مگر اینکه صادر کردن هر یک از آنان اجراءات خاصی را که متقاضی مصارف مختلف باشند در بر گیرد.
از سوی دیگر، احیانا مراجعین بعد از انتهای میعاد تضمین نامه برای تجدید آن مراجعه می کنند که در آنصورت بانک اسلامی یکبار دیگر مواجه با همان مشکل میشود که نباید بجز مصارف اصلی که در صدور این تضمین نامه به خرچ می رسد، اجورهء بیشتر از مراجعین بدست بیاورد. این در حالیست که بانک های غیر اسلامی در هر صورت مبلغ تضمین شده و میعاد آنرا در نظر گرفته و اجوره مطالبه می کنند و در صورت تجدید تضمین نامه نیز مبلغ و میعاد تجدید را در نظر گرفته و اجوره مطالبه می کنند.
علاوه بر این بانک های اسلامی بعضی کارت های تسهیلاتی مانند کارت های ماشین های خودکار برای تهیه پول ATM Card، کارت های تادیهء پولDebit Card ، کارت های اعتباری Credit Card، کارت چارچ Charge Card وغیره نیز در بدل اجورهء خاص صادر می کنند که لزوم تفصیل آنان در اینجا دیده نمیشود.